تأثیر تغذیه با دانه سویا بر فیزیولوژی تولید مثل موش نر کوچک آزمایشگاهی

مقدمه و هدف: سویا گیاهی متعلق به تیره حبوبات و یکی از بقولات بومی آسیای شرقی است. سویا محتوی تمام اسید آمینه های ضروری برای انسان بوده و منبعی از پروتئین محسوب می شود. امروزه دانه سویا در بهبود و درمان سرطان های کولون، پروستات و سینه نقش مهمی دارد. هدف از این مطالعه بررسی تأثیر دانه سویا بر عملکرد دستگاه تولید مثل جنس نر موش های کوچک آزمایشگاهی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی که در سال 1388 در دانشگاه پیام نور اصفهان انجام شد، تعداد 32 سر موش نر از نژاد بالب سی انتخاب و به طور تصادفی به 4 گروه مساوی شامل؛ گروه کنترل یا گروه تغذیه با رژیم غذایی پایه و گروه تیمار 1، 2 و 3 که به ترتیب رژیم غذایی محتوای 20، 30 و 50 درصد سویا را دریافت می کردند، تقسیم شدند. بعد از مدت زمان 9 هفته از حیوانات خون گیری شد و میزان هورمون های تستوسترون، lh و fsh اندازه گیری شدند. داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های آماری آنالیز واریانس یک طرفه و دانکن تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: در گروه تغذیه با رژیم غذایی محتوای 20 درصد، کاهش معنی دار سطح هورمون تستوسترون نسبت به گروه کنترل مشاهده شد(05/0p<). از سوی دیگر میزان این هورمون در گروه تغذیه با 50 درصد سویا افزایش معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد(05/0p<). سطح هورمون lh در گروه 30 و 50 درصد سویا به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش داشت(05/0p<)، ولی تفاوت معنی داری در سطح هورمون fsh دیده نشد(05/0p>). میانگین تعداد اسپرماتوسیت اولیه و اسپرم ها در هر 3 گروه تیمار شده نسبت به گروه کنترل کاهش معنی داری داشت(05/0p<)، اما میانگین وزن بیضه ها فاقد تفاوت معنی دار بود(05/0p>). نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله برآورد می شود که رژیم غذایی حاوی 20 . 30 و 50 درصد سویا می تواند درسیستم تولید مثل موش های نر آزمایشگاهی نتایج منفی به همراه داشته باشد.